Ένας Λόφος παμπάλαιος,
Λαμπυρίζει,
Μύρια φωτεινά στίγματα,
Την ανέσπερη δροσίζουν νυχτιά,
Eνα μύνημα…..ένα σημάδι,
(Ανύπαρκτο)
Να το αδράξω και σφικτά στο χέρι να κλειδώσω,
Ίχνη σε παμπάλαια κάστρα,
Σε Ναούς κουρσεμένους,
Πολιτείες που έσβησαν στην άμμο ένα πρωί,
Βουή του αλλοπαρμένου πλήθους,
Κογχύλια και πέταλα ανθέων,
Θεσπέσιο Σου προσφέρουν μύρο,
Ο διάστικτος ουρανός,
Ετσι, καθάριος, Αυγουστιάτικος
Συνθλίβει τα όνειρα μας.