vm preloader

poetry

ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΠΑΡΑΞΕΝΟ

Ασπρη στρώση, από ασημόσκονη
Αδιατάρακτη,
(Να πω γαλήνια, δεν τολμώ)
Τότε ερχόταν καθε απόγευμα, να ρίξει ροδοπέταλα....
– μα εδώ δεν υπάρχουν μέρες ή νύκτες
Δεν υπάρχει πριν και μετά,

(Δεν υπάρχει ο Σαντάνα να κεντά τη σιωπή,
Μήτε ο Ραχμανίνοφ να χρωματίζει στο γκρίζο)

Λουλούδι από κρύσταλλο,
Σεληνιακό
(πως ιριδίζει σ’ αυτο το ημίφως!)
Όλοι εδώ,
Περιμένουν, προσμένουν,
Το κόκκινο στίγμα,
Ενα άνθος να σκιρτήσει,
Σαν σταγόνα από αίμα.....

Come aboard

Contact us